1675-1875. De Synagoge der Portugeesch-Israelietische Gemeente te Amsterdam

Miran mis ojos a Amsterdam presente,

Libre de Golfo y de enemigo tanto.

Con notable y Divina semejamja Mi cspiritu conozo la evidencia De hallarte el que en ti pone la espcranija:

En tu infinita e sacra Providencia La proteccion qne solicita alcan<;a Si es con jnsta y dcscente reverencia” ¹⁰).

Hebben wij boven gesproken van de vergunning, den Portugeesclien Joden gegeven tot liet op-richten van een bedehuis, dan denke men bij deze eerste stichting, evenmin als bij de twee volgende, nog niet aan Synagogen in den gewonen zin des woords, aan bedehuizen, zooals wij die tegenwoordig voor ons zien, wier uilerlijk het doel, waartoe zij zijn ingericht, reeds verraadt. Tot zoover had zich het verlof van den Magistraat niet uitgestrekt. Ook zou dit bij de woelingen der godsdienstige partijen dier dagen, in een tijdvak, toen nog aan sommige Christelijke gezindten de openbare eeredienst ontzegd was, niet. zonder ergernis hebben kunnen plaats hebben. Men vatte dit verlof veeleer zoo op, dat het hun toegestaan was, in hunne daartoe bestemde particuliere huizen saam te komen en in gemeenschap te bidden. Waren zij verder gegaan, het zon hun niet alleen tot groote schade gestrekt, maar ook de uitoefening hunner religie in gevaar gebracht hebben. Dezen indrnk althans ontvingen wij van de lezing der volgende Resolutie van de Vroedschap dezer stad dd. 8 Mei 1(512 (Vroedschapsboek No. 11, Handschrift).

«Voortui soemen verstaet dat die vande Portugeesche Natie