Een rest keert weer ....

kenden Jood in en buiten Palestina. Deze terreur was op zijn hoogst een casus belli; het op de spits gedreven conflict is de onafwendbare consequentie geweest van vijf en twintig jaren Britsch Palestina-beleid.

Wij zullen ons hier niet opnieuw in een critiek op de houding der Britsche autoriteiten begeven: ze vormt de kroon der schande op een kwart eeuw van zwakheid en perfiditeit.

Aan voorspellingen wagen wij ons niet. Er wordt gedelibereerd en gedokterd; de lijm- en kram-machine draait op vol toerental. Zonder kans op succes evenwel tegenover de stugge vastbeslotenheid aan de andere zijde om van goddelijk en menschelijk recht en een eeuwenheugend ideaal niet af te zien.

Op het moment dat dit geschreven wordt is het: wait and seo. Maar één ding is boven alle onzekerheid verheven: dat het slotwoord is aan het Recht en aan den onwrikbaren wil — het geloof waaruit wij levend zijn gebleven en leven zullen. „Zoo gij slechts kloekmoedig zijt en onvervaard”. Rak chazak weëmats ....

83