Prof. TREUB's critiek op de sociaal-demokratie en het economisch standpunt der Vrijz.-demokratische partij

der totaalinkomens (bij eene absoluten groei van hun aantal met 131 proc.) gestegen. Hun doorsneê-inkomen bleef met 999 mark of 994 mark, tamelijk wel hetzelfde. De gezamenlijke inkomens tot 1250 mark, vormden, met uitzondering van diegenen welke te arm waren om belasting te betalen, in 1882: 52 proc. van het geheele aantal betalenden, in 1895 56 proc. Het getal personen met een inkomen van 1250 tot 3300 mark (1895/96 werd een grens van 3400 mark aangenomen), is van 9,55 proc. of 12,79 proc. gestegen, het doorsneê-inkomen is van 1916 Mark op 1897 Mark, dus met 19 Mark gezonken. In 1882 hadden niet minder dan 97,60 proc. van alle belastingbetalenden, een inkomen onder de 3300 mark ; 1895/96 daarentegen 96, 38 proc. Hun aantal was aldus nog grooter, dan het aantal der inkomens onder 3000 mark, die Lasalle eenmaal aannam als rond 96 proc. uitmakende. De middeninkomens van 3300 mark tot 9600 mark, (10000 mark in 1896) zijn van 2,30 gestegen tot 2,80. Het getal inkomens van 9600 mark (resp. 10,000 mark) tot 26,000 mark, het aantal rijke en ver-mogenden dus, steeg met 74 proc. hun inkomen met 84 proc. De midden-inkomens van 3400 tot 10,000 mark, wijzen procentsgewijs de geringste stijging aan; hoe hooger zij worden, hoe grooter de stijging. Het aantal millionairs met een inkomen van meer dan 26,000 mk. is vermeerderd met 147 proc. hun inkomen met 143 proc.; het hoogste inkomen in 1882 van: 2,570,000 mark is in 1896 gestegen: tot 3,652,000 mark.

Dienvolgens heeft zich de middenklasse het minst ontwikkeld; het getal kleine inkomens is aanmerkelijk gestegen op kosten der kleinste inkomens en voor een groot deel dezer klassen is het inkomen beduidend