Jean Jaurès

Jaurès is in 1859 te Castres, in de provincie Languedoc, geboren uit niet-vermogende ouders, die echter, naar hun afkomst, tot de deftige burgerklasse konden worden gerekend.

Die Zuidelijke provincie Languedoc heeft aan Frankrijk tal van beroemde mannen, staatslieden en denkers opgeleverd en in de middeneeuwen hadden de Albigenzen, een religieus-revolutionaire sekte, in deze provincie hun sterkste steunpunten.

De ouders van Jaurès bezaten de middelen niet om hun zoon te laten studeeren. Maar een vriend, de schoolinspekteur Deltour, die in den jongeling een studiekop zag, die voor de toekomst veel beloofde, stelde hem daartoe in staat.

Merkwaardig is het, dat deze Deltour een overtuigd reaktionair en aanhanger van het koningschap was, die op den terugkeer van een koning op den troon van Frankrijk vurig hoopte. Hij had den jongen Jean echter lief als een tweede vader.

Jean Jaurès was een van de voortreffelijkste leerlingen die zijn examens met het grootste gemak af legde. Hij scheen voor geleerde in de wieg gelegd en was reeds jong een meester in de kennis. der Grieksche en Romeinsche klassieken.

In 1881 verliet hij op 22-jarigen leeftijd de ,,Ecole Normale” te Parijs en werd tot leeraar benoemd aan het meisjes-lyceum te Albi. Twee jaren daarna werd hij lector aan de Hoogeschool van Toulouse. Het scheen dat voor hem in de wetenschap een groote toekomst was weggelegd.

Doch de kiezers van de stad Toulouse vaardigden twee jaren later den ener giek en jongen geleerde naar het parlement af. En ‘zoo zag Jaurès zijn wetenschappelijke loopbaan plotseling afgebroken, terwijl zijn politieke reeds op 26-jarigen leeftijd begon.

In het parlement nam* Jaurès plaats in het zoogenaamde linker-centrum, de republikeinsche middengroep, die, na den dood van Léon Gambetta, van de door dezen opgerichte ,,groote republikeinsche partij” was ' overgebleven. Wat Jaurès voornamelijk aan deze groep scheen te hebben gebonden, waren de oude idealen van de partij van Gam-