Henri van de overkant

lang hij er niemand mee hinderde, nam hij zich niet kwalijk, dat èn de kerkse èn de liberale joden hem als een der hunnen beschouwden. Hij genoot op kalme wijze het algemeen respect dat hem werd toegedragen en achtte het niet onrechtmatig verkregen.

De Waarheid, waarvoor grote mannen leven en sterven, moest zich in mijnheer Godschalks bestaan dus behelpen met een zeer nauw plaatsje. Maar niemand kan beweren dat hij het met de waarheid niet nauw nam. Hij leed liever een paar mille verlies, dan een ander op te schepen met een antiek stuk, waarvan de authenticiteit hem bij nader onderzoek twijfelachtig bleek, hij fingeerde ook nimmer een reden om van zijn verplichtingen af te komen. Dat hij de winstmarge tussen inkoop en verkoop zo breed mogelijk trachtte te maken, kon hem als zakenman natuurlijk nimmer worden aangerekend, maar zelfs hier overdreef hij zelden het mismoedig gebaar, dat de koper doet voelen hoe weinig hij de verkoper gunt. Misschien was er wat weinig waarachtigheid in zijn relaties met vrouwen, - maar de tijd had de seksuele partners nog niet tot ge-lijkberechtigden verklaard. Mijnheer Godschalk had zich in de eerste jaren van zijn weduwnaarsbestaan gezond en tevreden gevoeld in de mollige armen, die een domme maar knappe en vriendelijke sigarenverkoopster welgemeend naar hem had uitgestoken. Haar weinig sentimentele verlangens hadden hem een zekere opluchting verschaft na het jaar met het fijngevoelige juffertje dat men hem in het huwlijksbed had gelegd, want zijn instincten en zijn esthetiek verdroegen elkaar minder goed dan men van buiten aan hem zeggen zou. Maar later kreeg hij toch genoeg van de sigarenverkoopster. Hoewel hij in den beginne voldaan was geweest dat hij eindelijk een vrouw met de ware Homerische koe-ogen had gevonden, moest hij zich op de duur bekennen dat die hem bepaald tegenstonden zodra ze hem aanzagen uit een verticale positie. Sindsdien zocht hij met telkens kleiner tussenpozen, naar de ideale maintenee, die hem alle vleselijke voordelen moest verschaffen en daarenboven zijn esthetische kieskeurigheid bevredigen ook als haar japonrok weer was dichtgehaakt.

Op deze ontdekkingstocht had hij onwillekeurig vele harten moeten pijndoen of beledigen, daarbij had hij een hekel aan scènes, -was het wonder dat hij de waarachtigheid dan maar liever een beetje geweld aandeed? Maar dit soort vergrijpen werd een man aan het einde der negentiende eeuw niet aangerekend als oneerlijkheid. Ze waren een algemeen aanvaard en noodzakelijk bestanddeel der seksuele moraal in een wereld die al moeite genoeg had om op ander gebied enige waarheden te veroveren.

En toen, na al die jaren en ondervindingen, werd mijnheer God

54