Henri van de overkant

geweest, toen kon ik niet meer meekomen. Lekker, nu weet ik veel meer dan jullie.’

Henri had wel gedacht, dat de jongen veel meer wist. ‘Waarom zei je daarnet ‘stik’ tegen me?’ vroeg hij.

‘Voor de leukigheid,’ zei de jongen en opeens schoot zijn elleboog met een harde stomp tegen Henri’s rechterbil. ‘Dat's ook voor de leukigheid en omdat je een zemel bent.’

Henri schoof verder terug, hij was niet boos, want hij vond de jongen zo raar dat hij niet boos kon worden.‘Wat is een zemel?’ vroeg hij.

‘Jij,’ zei de jongen.

Henri wist dat hij geen zemel kon zijn. In Stina’s speldekussen zaten zemelen, die drongen wel eens door de naadjes en dan lag een hoopje gelige kruimels op het tafelzeiltje. Een zemeltje is mal klein, hij hoefde in ieder geval niet te geloven dat hij een zemel was.

‘Ik ben een jongen,’ zei hij. ‘Een zemel is heel iets anders.’

De jongen keek met grote boze ogen, toen kwam zijn gezicht op Henri toe. Het trok een brede, boze mond net als de rare maskers thuis in de gang, waarnaar Henri liever niet keek. Henri begreep opeens wat de maskers bedoelden, ze waren niet echt boos maar vonden het prettig om zich boos te maken. Hij schoof toch maar een eindje verder weg in de bank, nu zat hij al op het puntje. Van zijn handen had de jongen twee stijve vuisten gemaakt, ze staken vooruit naast zijn gezicht.

‘Rechtzitten, Dorus Steeman,’ zei de juffrouw. Ze stond naast de bank en hield de doos met bonbons boven de lessenaar. De jongen nam dadelijk de grootste, zijn hand hoefde niet eens te zoeken. Henri schrok ervan, men moest nemen wat het dichtstbij lag. Hij keek omhoog naar de juffrouw maar die keek achterom naar een andere bank.

Henri wist niet of hij al nemen mocht, dus wachtte hij maar. Nu keek de juffrouw naar zijn kant, ‘vooruit jongen,’ zei ze, ‘niet zo lang zoeken.’

Toen trok Henri het smalle koppige mondje dat juffrouw Augusta zo goed kende, en zei erg beleefd:

‘Dank u wel juffrouw, ik hou niet van chocolaatjes.’

Zo begon zijn eerste schooldag en alle dagen die erna kwamen leken een beetje op deze. De school was toch nog anders dan hij zich had voorgesteld. Hij verveelde zich niet zo erg als hij had verwacht, want er gebeurde wel eens wat met de andere jongens en soms leerde hij ook wel leuke dingen. Letters schrijven bijvoor

41