De doolhof

bekwaam Augustijnerpater op weg was om mij Latijn en geschiedenis te onderwijzen. Had ik geweten welk martelaarschap mij en den armen kloostergeleerde te wachten stond, dan had ik misschien durven protesteeren, nu echter vormen de jaren na dit tweede bezoek nog altijd de inhoud van mijn benauwdste droomen. Na het volgende en tot dusver laatste onderhoud, zond hij mij een gouverneur, die mij de wapenen zou leeren voeren en tegelijk inwijden in de étiquette en al wat den edelman verder onderscheidt van het gemeen. Toen de man kwam, was mij al dadelijk klaar, dat hij een goed schermmeester mocht zijn, maar dat ik mij, wat de étiquette betrof, zou moeten behelpen met wat ikzelf als wellevend ervoer en het voorbeeld, of eer de aandoenlijke naglans van mijn moeders bevallig wezen. Mijn gouverneur kende het ge-heele protocol van Versailles uit zijn hoofd, maar bleek verder een bejaarde bullebak, altijd aandravend achter vrouwenrokken en bijgeloo-vig als een oude boerin. Nadat hij mij van de jacht had geleerd wat hij zelf kende, nauwelijks meer dan ik mij op mijn zwerftochten reeds had eigen gemaakt, en sedert ik hem op den degen met gemak versloeg, had ik mij niets meer van den vent aangetrokken en leefde mijn eigen vroolijk leven, onbeteugeld, de eenige jonge

9