De wonderbare genezing

wist alleen niet wat ik moest beginnen. Hij zat nog voor zich uit te kijken toen hij al stil was en opeens zag hij mij. Hij schrikte en zat toen stijf rechtop en ik zag, dat de kamer met mij en de dingen weer in zijn oogen kwamen. Hij vond het balletje terug achter zijn kiezen en zoog opmerkzaam en weifelde op zijn stoel of hij weggaan moest, want hij merkte, dat zijn visite uit het spoor was geloopen.

Toen ben ik opgestaan en heb hem een hand gegeven; als het Jantje was geweest, had ik over zijn hoofd gestreken. Hij was nog verlegen, maar ging toch verder vertellen, want opstaan en weggaan kon hij ook niet, hij was weer Reitsema van Gulik, die een bezoek aflegde in gekleede jas.

„Al deze nieuwe broedsels heb ik uit het paartje, dat dokter Soerde me heeft gegeven, toen ik uit het ziekenhuis kwam. Ik had geen liefhebberijen meer, ik dee den heelen dag niet anders dan mijn eigen zendings-brieven lezen, en ik werd ook ten zeerste gesticht, dat is zeker, de Heer leidde me op mijn weg, want toen ik een avond weer op haar stoep stond, omdat de Satan me trok en ik wou aanbellen, toen werd mijn hand vastgehouden, ik moest omkeeren en vluchten. Dat heb ik dokter Soerde toen verteld, en die vond het zeer merkwaardig, maar hij raadde me toch aan om niet te veel te lezen en te denken omdat mijn hoofd nog zwak was, en den volgenden dag stuurde hij me een Saksische man en een pop. Ja, en toen kwam de aardigheid weer van zelf, maar nu laat ik niemand meer bij mijn vogels. Met u is het wat anders natuurlijk, u kwam door dokter Soerde en juffrouw de Groot let niet op de kooien,

56