De oude zaak Godefrooi

36

drijven. Echter, tegen zoo’n nieuweling stond ze sprakeloos.

—    ’k Heb gistere een mouie film gezien, zei Dirk nu zonder den minsten overgang. ’t Zou net iets four u sain, denk ik. „Liefde in een luchtballon” hiet-ie.

Nu had ze haar spraak terug.

—    Ik begrijp niet waarom je mij zooiets zegt — ik interesseer me niet voor bioscoop, zei ze met een minachtenden trek op haar gezicht.

—    Je het minsche die gein oug four mouis en four kunst hebbe.

Nu moest ze haars ondanks lachen, al misstond dit niet weinig haar mager, vroeg-ouwelijk gezicht.

—    Van moois houd ik wel en kunst acht ik óók wel. Maar bioscoop is geen van beide. En, ze is niet het aangewezen amusement voor iemand die zijn christelijke plichten kent.

—    O joa — jelui bint hier fain — da’s woar ouk. Moar doarom mot u niet segge dat ’t geen kunst is. Moak ’t moar self as je kan, Je snapt d’r gein snars fan hoe ze et ’m lappe en die dinge goan je toch fourbai — as ’n reman zal ik moar ’s zegge, woar ze de lui uit ’t boek loate stappe om dour de stad te loupe. Sou, as ’t gein kunst is nou — wat fiin-u dan wel kunst. En proat me nou niet fan dat u fan mouis houdt, want wie loupt er nou as jong maissie sainde mit sou’n blouse in ’n huis woar jonge manne binne.

Hij wond zich op en wou nog veel meer zeggen maar ze onttrok zich aan zijn gepraat. Die dag bleef ze voor hem onzichtbaar, hoewel ze hem wel vanuit de huiskamer gadesloeg

Toch had hij niet voor doove ooren gesproken. Ze bekeek zich terdege in den spiegel en vond inderdaad haar blouse leelijk en legde haar opzijde om nooit weer aan te trekken. Ze ging naar haar kamertje om het op te ruimen en deed er driemaal zoo lang over als anders. En — in dien tijd deed ze half zooveel als gewoonlijk omdat ze op haar bed zat te peinzen over zijn woorden.

Jong meissie, had hij gezegd en telkens hoorde zij het weer zeggen in haar hoofd. Jong meissie. Zou hij het haar niet hebben aangezien dat ze al dertig was? Natuurlijk vond ze dat hij ook maar een gewone knecht was die zelfs geen betere uitspraak bezat dan Dorus — en dus vér haar mindere. Maar ook docht haar, dat vuilnisbakken dragen eigenlijk geen bezigheid voor een patroonsdochter was. Daarom zou ze het voortaan maar nalaten. En ook nam zij zich voor wat meer werk van haar toilet te maken. Sinds dien dag