De oude zaak Godefrooi

31

np,ar binnen kanne krijgen. Toen ging ze de keuken uit en liet de mannen alleen.

—    De ouwe dag, zei Dirk om zijn makker op de hoogte te stellen. Je snapt toch soms niet hoe die ouwe waschtobbes hun souitje beine bai makoar houwe.

Dorus keek hem vreemd aan, doch antwoordde niet. Toen nam de ander zijn pijp, stopte haar en stak haar aan.

—    Ik zou dat loate, bromde de meesterknecht. D r mag nier nouit geroukt of gepruimd worre en niet gespouge ouk. Al die dinge doen ze bai Godefroui niet. Doar weite ze hoe ’t hourt en woare ze stoane.

Dirk knikte rustig met het hoofd en deed een paar diepe halen Toen bood hij den ander zijn tabakszakje aan.

—    Ik sou die paip nou moar weglegge, zei Dorus nu dringender. Mot ik je nou ferdorie alles twei keir segge. Je het ’thier al genogt verbruid. Hoe komt ’tje in je kop,’t keuke-maisie an te lioale en ’r te wille soene? Ik ken Gerritje al oufer de dertig joar en ze het ’r altaid heikel an gehad.

—    Woar ijl je nou ofer? vroeg Dirk werkelijk verbaasd. Zeg ’s — je hebt op zolder toch niet legge zuipe — want dan bin ik d’r ouk. ’k Bin ’n reidelijke jonge, moar je mot main niet mn aige hier loate afbeule en jai mit die ouwe. Gerrit an de flesch goan. Gelaike monnike, gelaike kappe.

Nu keek Dorus verbaasd op.

—    Bi jai dan sikker?

—    Nei. Jai? Woarom froag je dat?

—    Woarom of ik dat froag. Froag je dat nog? Allein een sikkere die zich finoal het afgeloaje kan ’t in z’n harsens opkomme zoo’n dour en dour fesoendelijk maisie an d’r laiftekomme.

—    Is dat Gerritje? vroeg Dirk tot meerdere zekerheid.

—    Wat dacht je dan wel fan d'r? stoof de oude op. Ze mag d'r weise hour. Ze is drie en seifentig joar en ze het ein en zestig joar in elf dienste gediend — moar niet éin kan d’r sóüfeil nageife. Of ze fesoendelijk is? Of je dat niet snapt. Ze het temet stoan huile bai me en mefrou is d’r bai te pas gekomme.

Dirk sprong woest op en wierp bij ongeluk een groote kom aan scherven.

—    Zeg's, nou mot je me toch aindelijk 's fertelle of hier dat heile ouwe souitje beloaserd is of dat ik ’t bin en of dat jai van lotje bint getikt. Wat is dat four eintje, die mefrou hier? Of is d’r keirel thuis? Fooruit mit ’m — woaris-ie — en die ouwe moagdepeir ouk — —