Kampioen-Bokser Barrèl uit zijn armen vallen en viel zelf naast hem neer, uitgeput en afgemat.
De anderen struikelden over hen en bleven liggen, waar ze vielen.
Nu praatten en pruttelden ze allen door elkaar, doch zachter en onduidelijker. Eén voor één zwegen ze en sliepen in, op den vochtigen heigrond, onder den witten hemel.
En tezamen droomden ze.
8 7