't Brokkenhuis

Bokser. Hij ging aan den slootkant zitten, zijn beenen bengelend in het modderig vocht en sleurde Barrèl naast zich.

De Statige Feministe nam plaats naast Barrèl en trok zijn arm om haar mageren, beenigen nek. Het Dronken Gezicht, bij haar aanschuivend, begon, zonder voorafgaande waarschuwing, hardop te vertellen van zijn zomermiddag-fietstochtje, van de regenjas en de ajour-beenen.

Achter hem schudde en kraakte de houten omheining De Naakte-Dame-in-de-roode-jurk en de brutale Zeenymph-met-de-Groene-Haren waren er op geklauterd en zouden er overheen zijn geraakt, als de Oude Dikke Dame niet van elk een been had vastgegrepen. Niet bij kracht, de beide vrouwen naar beneden te trekken, hield zij zich hangende aan haar enkelsT En intusschen schreeuwde ze tegen het Ventje.

De Treurende Weduwe daalde nog, voorzichtig, de brandladder af, en na haar, de Sombere Man. Toen ze in den tuin stond hield ze beide armen uitgestrekt, om hem op te vangen. Hij negeerde haar gebaar, sprong de laatste treden af en liep, zonder zich om haar te bekommeren, naar het hek.

Het spelletje der Oude Dikke Dame met de beide andere vrouwen irriteerde hem. Plots greep hij haar ruw vast en rammeide hij haar woest tegen de omheining.

De Naakte Dame en de Zeenymph werden angstiger en schreeuwden. De Oude Dikke liet echter niet los en de Sombere Man scheen niet te begrijpen, dat hij het gevaar grooter maakte.

Eindelijk begon het hek zich te begeven, los te raken en heftig te schudden, onder zijn geweld. Er kraakte iets; een lange dwarslat scheurde door. Een breed vak der omheining bezweek. Onder krijschend gegil sloegen de Naakte Dame en de Zeenymph voorover op haar gezicht, onder het uiteen vallend hek.

84