't Brokkenhuis

—    Als je me niets doet.

—    Néé, nee, ga mee dan.

Barrèl hing nog in dezelfde houding als toen Francine hem alleen liet. Bij het binnenkomen der twee derde-klassers, richtte hij zich met moeite op. Hij herkende hen en begon aanstonds te schreeuwen.

—    Naakt, naakt! Pia! Naakt!

—    Hij heeft me lief, fluisterde de Dikke Dame sentimenteel tegen het Jonge Ventje. Naakt, naakt, beteekent: Ik heb je lief.

—    Bah! Het kereltje spuwde op den vloer.

—    Naakt, naakt! gilde Barrèl.

De Dikke Dame, hem met een kushand tot geduld aanmanend, maakte rok en onderrok los.

—    Naakt, naakt! gilde Barrèl. Pia naakt!

—    Mijn eigen liefste verloor ik door mijn naakt-zijn, mompelde de dame. Zou ik er nü een liefde mee winnen?

Ze schopte met eenige inspanning haar lage schoenen uit en bukte zich, om haar kousen los te maken. Het Jonge Ventje schudde vertwijfeld het hoofd, zijn gezicht verwrongen van walging. Hij maakte een langen neus tegen haar en ging op den divan liggen.

Ze scheen hem echter niet meer te zien en trok, blozend en proestend van inspanning, haar kousen uit. Daarna toonde ze, met trotsch gebaar, Barrèl haar bloote beenen.

—    Kijk eens, kijk eens, pochte ze verwaand.

—    Naakt, naakt! brulde hij. Naakt, Pia!

—    Nog méér naakt, pruttelde zij. Als je maar niet denkt dat het zoo’n grap is, alles los te maken en uit te trekken. Maak mijn corset los, beval ze het Jonge Ventje.

Ze bood hem haar rug aan, maar, rillend van de kwabbig-dikke beenen, deed hij de oogen dicht. Nu trok ze de

77