't Brokkenhuis

EERSTE ONTBIJT.

De eetzaal van ’t Brokkenhuis droeg, door inrichting en decoratie, hetzelfde karakter als de gevel en de indeeling van het gebouw. Ook hier, donker, grijs, licht; smart, twijfel, hoop.

Er stond een tafel in hoefijzervorm. Het hoofdeind was gedekt met een wit laken; het eene staarteind echter met een grijs, het andere met een zwart dek. In deze volgorde zaten aan, de eerste, tweede en derde klasse patiënten.

Deze kleuren, welke de phasen der kwaal en de stemmingen der patiënten moesten weergeven, waren ook aangebracht op de wanden achter de zitplaatsen.

Op den zwarten wand der derde klasse was met hel-roode letters geschilderd:

Praat, Praat, Praat. . . .!

Op den grijze der tweede klasse was met groene verf de aanmaning aangebracht:

Denk, Denk, Denk. . . .!

De woorden op den witten wand der eerste klasse blonken van zuiver goud. Ze zeiden:

Weet! Weten is Begrijpen en Accepteeren!

Durven Weten, is Durven Leven!

Bij zijn binnenkomen voor het ontbijt, bleef Barrèl als versuft op den drempel staan, evenals den vorigen nacht in de kamer der naakte vrouw. Zijn vermogen tot denken en concentreeren was echter al zóózeer verslapt en zijn zelfstandigheid nagenoeg verdwenen, dat een lichte handbeweging van le Grand, die aan het hoofd der tafel zat, hem lijdzaam zijn plaats bij de derde klasse deed innemen, tegenover een dame van meer dan middelmatigen leeftijd en dikte.

4i