't Brokkenhuis

kracht bedwongen, omdat hij het jegens haar voelde, als heiligschennis.

Pas kort geleden, nadat ze hem verlaten had, was hij gaan inzien, dat die dwaze, ongewone pressie tégen zijn natuur en daarom verkeerd was geweest. Hij had haar inbeelding versterkt, in hem het geschikt sujet te hebben gevonden voor een, door haar zoozeer verheerlijkte, intellectueel-ethische verhouding.

Wel was ze in het eerste trouwjaar liefderijk en aanhankelijk geweest, maar hij had zich vergist, toen hij daarin een uitbreken van lichamelijke liefde voor hem had gezien.

Nu wist hij beter; het was een, bij haar kortdurende, triomph van de natuur op de, uit autosuggestie ontstane, leer geweest. Want, spoedig nadat vermeende teekenen van zwangerschap bedrog bleken te zijn, uitte zich haar, eerst sterk geforceerde, teleurstelling nog maar zeer matig en eischte ze weldra, liefjes maar beslist, een aparte slaapkamer. En sinds dién demonstreerde ze overtuigender dan tevoren de slechts het zieleleven aanbiddende vrouw.

— Ik kan je beter achten en méér liefhebben, als ik je uitsluitend in je fijnere uitingen zie, zei ze, als eenige verklaring van haar streven, hun huwelijk een groot deel van zijn waarde en inhoud te ontnemen.

Toen moest ze hem, volgens haar ziekelijke inbeelding, inderdaad buitengewoon lief hebben gehad. Want, dagelijks sprak ze nu eenige uren over het schoone van hun verheven huwelijk en menigmaal citeerde ze bladzijden vol uit de ethische literatuur der impotente decadenten, alsof ze slechts eigen werk, spontaan-opwellende gedachten, opzegde.

En heel dien tijd verduurde hij het verdraagzaam, dat ze hem prees als den hoogeren man, die uitsluitend voor het geestelijke wilde leven, hoezeer ook verlangen in hem gloeide,

28