't Brokkenhuis

vroolijkheid, een der voornaamste factoren van het Geluk. Die lacht is gelukkig, ontken dat eens.

Maar, om zoo vroolijk te zijn, dat je waarlijk lachen kan, is het niet voldoende dat je voedsel, kleeren en een bedgenoot hebt.

Daarvoor is nog iets anders noodig. En gek, ’t’ is nèt alsof dat andere vraagt naar het contact van alle menschen onderling, naar het geven en ontvangen van Allen aan Allen.

Maar toch, fluisterde ze nu, als ik in mij de roeping voelde de menschen den Grooten lach te schenken, dan zou ik me juist van allen afzonderen.

Ik geloof.... dat ik.... zou gaan liggen.... schreien. Schreien in een donkere kamer.

—    De Gouden Weemoed, zei Milders lachend, schoon een snik in zijn keel opwelde.

Maar niemand lette op hem, wijl opeens Bella Mooreveen snel en luid ging praten.

—    ’t Spijt me Bill, maar ik ben ’t ook niet met je eens. En ook niet met jou, Wonnie. Ik kan geen zes stel kleeren tegelijk dragen; als een costuum me staat, weet ik tevoren niet hoelang ik me er bij hou.

Weet je wat mij voorkomt, dat het Geluk het dichtst nabij komt? Ons te geven met de meest gewetensvolle toewijding aan het opvoeden der jonge geslachten

Het kind, dat ons is toevertrouwd en dus recht heeft op onze onzelfzuchtige bemoeienissen, kan ons, geloof ik, geven waar wij zoo innig naar smachten.

—    Het kind? vroeg Rosa verbaasd. Noem jij dan hèt moederschap, hèt vaderschap, de voornaamste factor van het Geluk?

—    Nee! zei Bella afwijzend, daarover hebben we al zoo dikwijls gepraat. Niet het moedertje-moederschap.

282