't Brokkenhuis

’T BROKKENHUIS.

Massief bonkte het hoofdgebouw van ’t Brokkenhuis met zijn breed, witgepleisterd front als van een fabriek, voor Bar-rèls verwonderd gelaat op.

De hooge ramen gelijkvloers duidden op hooge, ruime zalen daarbinnen. Nog twee verdiepingen hooger, lijnde de gevel naar het dak. Dit, vlak, sneed als met een enorm mes, het huis recht af van de grauw-mistige lucht.

Rechts boogde hol, in het wit van den voorgevel, de poort; hierdoor leidde de weg naar de gemeenschappelijke zalen, de lift en het groote trappenhuis. Er boven, op den rechter-vóórhoek van het gebouw, rees de klokketoren stijl, vierkant en zonder eenige versiering acht meter hoog boven het vlakke dak uit.

Op den linkerhoek van het breede front was een kleinere deur, als van een eenvoudig woonhuis. Tusschen deze deur en den hoofdingang onderbraken twaalf hooge boogvensters het eentonig wit van den voorgevel. Voor zes dezer, die der gemeenschappelijke zalen, hingen witte gordijnen; voor de andere, aan de linkerhelft van het front tot aan de kleine deur, waren lila gordijnen gehangen. Deze laatste vensters behoorden bij de eerste klasse, het verblijf der patiënten in het laatste stadium. De kleine deur gaf uitsluitend toegang tot die afdeeling.

Voor de vensters der eerste verdieping hingen grijze gordijnen; hier was de ruimte voor twee derden in gebruik door de tweede klasse patiënten, welke het middelste stadium der kwaal doormaakten. Voor het verdere werd die verdieping bewoond door een groot gedeelte van het personeel.

Vijf vensters der tweede, bovenste, verdieping, schaduwden donker af tegen den witten voorgevel; er hingen zwarte

19