't Brokkenhuis

Nee, nee, die soort stierf uit in hetzelfde tempo als de Nieuwe Mensch groeide. Zonder dwang en zonder gebod of verbod. Hoewel, het was nooit méér dan een leus. Het Naakt van den Nieuwen Mensch verdreef zoo wel deze leus als honderd andere.

—    Dus er mag niet meer getrouwd worden?

—    Mógen? Niemand heeft er reden toe of verlangen naar, zich met een schijnbaar uitverkoren vriend of vriendin af te zonderen van de anderen, voor onbeperkten tijd. Dat waarop jij zint, is voor géén der anderen belangrijk of nieuw.

—    Maar het uitvieren van den hartstocht eischt immers absolute afzondering, tot intenser bevrediging. En de mogelijkheid van, gedurende de paringsdaad, door anderen te worden opgemerkt doet hen, die tezamen zijn, zich toch onbe-hagelijk voelen. Om het woord schaamte niet te gebruiken.

—    Waarom zouden ze zich onbehagelijk voelen? Indien ze iets bedrijven wat voor anderen geheim moet blijven, zal hun zelf-critiek ze wel gauw raden, dat voortaan na te laten. Maar je bent totaal abuis, vriend en daar heb je het bewijs er van.

Barrèl keek in de door hem aangeduide richting en bemerkte een man en een vrouw in het gras. Zij praatten met elkaar. De vrouw schoof haar wijde mousselinen jurk omhoog.

Als jij het nog interessant vindt, mag je er gerust naar kijken, zei Milders. Ze zullen niet van je schrikken, noch zich voor je verbergen.

Barrèl zag hem schuchter aan.

—    Nee, dat doe ik niet, dat vind ik pervers. Wat zouden ze wel van me denken? Ze zouden me voor een gek of een beest houden.

Milders lachte zoo luid, dat de vrouw omkeek en hem

254