't Brokkenhuis

een frissche maagd te willen winnen met een boek vol breuken, onregelmatige werkwoorden en verleden deelwoorden.

Vooruit Bill, sla ’m nou meteen tegen den grond, fluisterde hij den bokser in zijn oor. Zijn toeleg is duidelijk, snap je dat nou niet? Hij gunt je onze roodlok niet en nou wil-ie je belachelijk maken, omdat je een verleden deelwoord niet kan onderscheiden van een repeteerende breuk.

—    Gymnastiek heeft niets met levensidealen uit te staan, begon Rosa met hooge stem, gekrenkt dat men haar uit de conversatie poogde te dringen.

—    Nog een die tegen je is, Bill. Pak ’r beet.

—    Ik kan den heelen troep toch niet tegen de wereld slaan, mopperde de bokser. Wat jou Bella, is Milders nou niet een beetje al te onverdraagzaam?

—    Hij heeft er waarschijnlijk zijn reden voor, viel Bella Mooreveen, Milders direct bij.

Ze voorzag een grap en hielp er graag aan mee.

—    Bill is verliefd op Francine, legde Milders op zijn wijze het gefingeerd conflict uit. Maar gisteren heeft Roosbergen, Bill gelegd in drie minuten, zeven en twintig en twee-derden seconden.

—    Ka neem een boontje! riep Bella verbaasd, om zich een houding te geven.

—    ’t Valt me geweldig mee dat je de zaak waardeert, prees Milders haar. Wat moet Bill nou doen?

—    Bill, ja.... Bill....

—    O, snap je ’t óók? Hij moet Francine aan Roos afstaan, want zijn liefde voor het meisje is gedecimeerd door den knock-out van den boekenworm.

—    Niet met de wapenen der barbaren! riep Rosa Witte-wyn nu op schellen toon. Ons streven naar een leven op hooger plan dan het bestaande, is vooral gebaseerd op uitschakeling