't Brokkenhuis

af. En als ik me aan al die stemmen had gestoord, die een jaar lang tegen me getierd en gegild hebben, dan was ik, in plaats van voor hoogere zaken te leven, met oome Hein den kelder in gegaan.

—    Gymnastiek maakt je lenig en sterk, en vlug als een haas, zei Bill Bartens, naderbij komend.

In de tweede klasse had hij menig genotvol uurtje met Fran-cine doorgebracht. Schoon de gedachten daaraan niet meer in hem leefden, was hem toch iets als beschermende sympathie voor het meisje bijgebleven.

—    Waarschijnlijk bedoelt Rosa óók gymnastiek. Je zweeft, zweeft al hooger, tot je niet hooger kan. Je ziet alles om je heen anders, op zijn kop en misschien daarom wel veel mooier. Milders schudde aartsvaderlijk met den vinger.

—    Slechts in een gezond lichaam kan een gezonde geest wonen, kraamde Bill een, honderd maal gelezen, gemeenplaats uit.

—    Je hoort ’t, Roos! riep Milders, als zat de geleerde vijftig meter ver van hem af, inplaats van naast hem aan het schaakbord. Hier, Bartens zegt dat je nog heel wat gymnastiek moet doen, om je geest zoo frisch te maken als je je verbeeldt dat-ie is.

—    Wiè z’n geest? informeerde Roosbergen, onder een wei-felzet van Laura Haelsum .

—    ’t Gaat goed, fluisterde Milders in Francine’s oor. Geef Bill nou een fermen zoen, dan heb je meteen de poppen aan het dansen.

—    Wiè z’n geest! riep Roosbergen nog eens, geïrriteerd door Laura’s onzeker zetten. Namen noemen, niét insinueeren.

—    Bill Bartens raadt gymnastiek aan, als het levensideaal voor een jong meisje, zei Milders eenvoudig. Hij zegt dat je een verdroogde kamerstokvisch moet zijn, om de liefde van

237