't Brokkenhuis

HET MYSTERIE DER VROUW.

Een korte poos schuifel-ritselden stoelen en kleeren. Dan was er egale stilte.

Op het doek sloop een wezen, een dikke tak in de hand houdend, van boom tot boom. Zich nü verschuilend, sprong het dan weer plotseling te voorschijn en ging het verder, om zich even later opnieuw verdekt op te stellen.

Van de andere zijde naderde, omzichtig, een ander wezen. Het stond bijwijlen stil, om naar alle richtingen uit te zien en was blijkbaar beangst voor een ongezien gevaar.

Die twee waren naakt, en verschillend van geslacht. Plotseling dook de eerst-verschenen persoon ineen, wipte dan op en viel met een enormen sprong op de andere. Deze, mond en oogen wijd open van schrik, trachtte een oogenblik zich te verweren, maar 'plofte weldra geheel weg onder het lichaam van den ander.

Nacht-grauw was nu het doek, doch spoedig lichtte het weer op. En nu trok er een lange, kleurige, afwisselingrijke film voorbij.

Mannen togen uit met boog en pijlenkoker en vrouwen spitten harden of taaien, vetten grond om, met onhandig-zware steenen schoppen en bijlen. Dan weer, in schemering, schudden mannen den dobbelbeker onder luid schreeuwen en voortdurend drinken, en verkwanselden vrouw en dochters, die werkten aan primitieve weefgetouwen, bij het kansspel. En de verdobbelden volgden zonder tegenpruttelen haar nieuwen meester en legden zich éven gewillig voor hèm neer, werkten éven vlijtig voor hèm, als voor haar dobbelenden echtgenoot. En tusschen dat woeste, gevoellooze gedoe in, schemerde een tafereel van een, in harnas en helm gepantser-

193

13