't Brokkenhuis

En Zij hem, om in zijn omarming begeestering te vinden, tot het componeeren van nieuwe zweefgebaren.

Bij Barrèl’s binnenkomen rees haar eerzucht nog hooger. Zijn beeldend talent, zijn gevoel voor kleur en lijn, had zij noodig, voor haar kunst; haar zelve ontbraken die zoo voorname factoren. Dus, moesten zijn talent en gevoel de hare zijn, wijl zij ze behoefde en opeischte. Zoo kwamen Barrèl en zij tot elkaar, toen de Sombere Man nauwelijks haar kamer uit was. Hij behoefde haar, wijl een enkel zweefgebaar van haar lenig lichaam zijn kunstenaarsziel verrukte.

En onmiddellijk na haar eischte hij de Jonge Weduwe, een seconde vóórdat de Kampioen-Bokser haar bereikte. Deze was, na zijn visite bij de Naakte Dame, in den corridor tegen de Oude Dikke Dame opgeloopen. Ze hadden elkaar als het ware Barrèl’s kamer binnengedragen, in hun gelijktijdig uitbrekenden eisch van te nemen en te bezitten, door te onderwerpen.

De overgroote drang der Oude Dikke Dame, naar zijn geweldige spierkracht, was oorzaak, dat Barrèl hem vóór was bij de Jonge Weduwe. Zijn intuïtie zei hem echter, dat er, in ruil voor die spierkracht, nog méér talenten te veroveren waren.

De kamer der Zeenymph stond open.

Hij zag haar, in schoonheidszwijmel, door de gebaren van den Man-met-het-Dronken-Gezicht en aanstonds eischte hij haar op. De schoonheid, door haar armen en beenen gedemonstreerd, moest hij, wiens armen en. beenen kracht uitstraalden, bezitten, om tot volmaking te stijgen.

Schoonheid met kracht vereenigd, dat was leven, dat was triomf eeren!

Hij rukte het Dronken Gezicht uit haar armen; echter ging de dichter, die reeds gegeven en genomen had, heen,

11

161