't Brokkenhuis

zijn halters, voor niéts belangstelling te voelen, dan voor eigen houding en gebaren.

Maar inderdaad speurde hij dan scherp naar de deuren der dames.

Die bleven echter gesloten. Trouwens behoefden de vrouwen, om den naakten half-god te bewonderen, haar deur niet te openen, wijl elke ingang van een kijkgat was voorzien, dat aan den buitenkant nauwelijks merkbaar was. Een hulpmiddel, welks behoefte le Grand reeds bij den bouw van ’t Huis had voorvoeld.

Menigen avond tuurden de dames door die gaten. Méér echter, hielden zij zich voor, om een lotgenoote, die voor de bekoring mocht zwichten, te betrappen, dan uit verlangen, den athleet te zien werken.

Vooral de Oude Dikke Dame gaf menigmaal haar nachtrust op, voor de spionnage-drift. Ze kon haar oogen niet naar genoegen verzadigen aan het gezicht van den rijkdom van spieren, de breede schouders, veerende heupen en oer-sterke beenen, door den Kampioen-Bokser in den corridor geëxposeerd. En in haar leefde de zekerheid, dat de andere vrouwelijke tweede klassers éven vurig en verlangend tuurden naar den man, die alles liet zien, wat een vrouw tot verzoeking en onderwerping kon brengen.

Zekeren nacht, toen de Kampioen-Bokser al eenige uren had gehalterd, voor de vijf dames achter haar gesloten deuren, die allen trilden van verwachtingen, dat eindelijk een van haar voor de verzoeking zou bezwijken, zonk de Oude Dikke Dame in erotischen zwijmel op de knieën. Ze had geen kracht meer en miste de energie tot opstaan, doch voelde zich voor een moment zoo overgelukkig, dat ze behoefte kreeg, het zich zelve te zeggen.

Ze opende haar mond om te praten, wist, hoorde, dat klan-

140