't Brokkenhuis

HOE SITOERI HET HUWELIJK UITVOND.

De aula was een comfortabele zaal met groote divans, gemakkelijke fauteuils, groote leestafel en rooktafeltjes. Barrèl zette zich aanstonds in een fauteuil en staarde onverschillig om zich heen, naar de dames en heeren, die reeds zaten of binnen kwamen.

Even keek hij met belangstelling op, toen de heer, die hem op den daktuin zoo meewarig had aangezien, de zaal binnentrad, vergezeld van een dame op middelbaren leeftijd. Ze gingen naast elkaar zitten praten, rustig, met korte zinnen.

Toen le Grand binnen kwam, was het aanstonds stil in de zaal. Er was dan ook niet één derde-klasser aanwezig.

— Honderd-duizende jaren, zoo ving hij aan, gingen voorbij, zonder dat er een verandering van groote beteekenis plaats vond, in het gemeenschapsleven der aapmenschen. En dat misschien voornamelijk, wijl de uiterlijke, om niet te zeggen economische, omstandigheden, nagenoeg dezelfde bleven.

Er bleven wateren opwellen en stroomen om te drinken, er bleven boom- en aardvruchten groeien, om te eten; er was genoeg en nooit behoefde een aapmensch honger of dorst te lijden, wijl alles, wat hij noodig had, voor het grijpen was. En altijd door waren de wijfjes gewillig en bereid te paren en de mannetjes zaadrijk genoeg om ze te voldoen en te bevruchten.

Het gebeurde soms, dat een mannetje niet sterk genoeg was, om de wijfjes te overweldigen. En ook, dat zekere wijfjes een afwijking in lichaamsbouw vertoonden, die haar minder appetijtelijk deed zijn in de oogen der mannelijke apen.

Beide soorten waren na-producten, ontstaan uit de herhaalde paring van Ginko-Foeri-Foetisch met Kolos en uit de paringen van hun nakomelingen onderling.

128