't Brokkenhuis

—    En de post was al voorbij, toen ik thuis kwam, zei hij verbaasd.

—    De brief is niet door de post gebracht. Ik ga maar slapen, mijnheer.

—    Ja — we verwachten toch niemand meer, zei hij sarcastisch.

—    Nee meneer, zei ze zacht. Nacht meneer.

—    Nacht, Stien.

Hij bekeek de groote enveloppe, met méér dan gewone belangstelling. Ze kon een handels-circulaire bevatten, of een kennisgeving van den boter-leverancier of den wijnhandelaar dat hun artikelen waren öp- of afgeslagen.

En toch, en toch.... welke firma veroorloofde zich tegenwoordig de weelde, dergelijke aankondigingen te doen rondbrengen in enveloppes van Japansch papier?

Hij sneed haar open. Ze bevatte een groote, gedrukte kaart en een klein, gewoon naamkaartje.

De groote kaart las hij half luid.

’t BROKKENHUIS.

Herstellingsoord voor lijders aan een gebroken hart. Modern pension, naar alle eischen ingericht. Geruischlooze liften.

Electrisch verlicht en verwarmd. Huistelefoon op alle kamers.

Condities:

Men verbindt zich voor den duur van drie maanden. Geheimhouding op eerewoord.

De kuur is onfeilbaar.

Genezing onvoorwaardelijk gegarandeerd.

De Diretftie:

Maurice le Grand.    Eenigst vertegenwoordiger.

3