Het wondere avontuur van den heer Herman Lobbes

opdoemen, en dien drukkenden invloed doen verdwijnen. En nu deze hatelijkheid. Wat bedoelde Lobbes daarmee?

—    We moeten elkaar toch eens ernstig spreken, Herman, zei hij. Er zijn gevallen, die we onder de oogen moeten zien, al zijn ze onprettig.

Mevrouw Lobbes keek hem blij verrast aan.

Ja, dat was een uitkomst, dacht ze.

Als iemand altijd invloed op haar Herman had gehad, dan was dat Frits. Een ernstig gesprek onder vier oogen moest Herman wel tot inzicht brengen. Cora glimlachte een beetje spottend. Zij voor zich wist, waar vader’s zonderling gedrag uit was ontstaan en had de stellige verwachting, dat er weer een ommekeer ten goede zou komen. Van Waller’s „ernstig gesprek” echter, stelde zij zich maar weinig resultaat voor. Desniettemin knikte ze den trouwen huisvriend aanmoedigend toe. En ook Media lachte hoopvol tegen hem.

Lobbes bemerkte met één blik die algemeene instemming met Waller en kon een hoonlach schier niet bedwingen. Zijn oog dwaalde van Waller naar Media.

—    Je schijnt wel wat laat tot die overtuiging te zijn gekomen,

dat je een en ander moet ophelderen, zei hij spottend. Enfin. Vergeet maar niet je......, dit jonge meisje mee te nemen.

Media blikte hem met groote verschrikte oogen aan.

—    Waarom pa? vroeg ze met bevend stemmetje. Waarom mag ik niet bij U blijven? Ben ik dan ondeugend geweest?

—    Wou je haar uit logeeren sturen? schertste Waller. Nu, als Margie het goed vindt, heel graag.

—    Geen sprake van, zei mevrouw Lobbes. Het kind gaat vanavond een beetje vroeg naar bed. Niet waar, Medie?

—    Waller, stoor je niet aan dat gebazel en neem dat meisje weer mee! riep Lobbes op hoogen toon.

50