Het wondere avontuur van den heer Herman Lobbes

—    De man, die een uur geleden hier was, heeft van Herman Lobbes zijn uiterlijk en nóg eenige kleinigheden, zei het meisje nu, op beslisten toon. Maar zijn humeur en karakter, smaak en gewoonten staan in lijnrechte tegenstelling tot die van mijn vader.

Frits Waller, die beter wist, schudde ongeloovig het hoofd en trachtte Cora van haar dwaling te overtuigen. Maar het meisje bleef er bij, dat de man, die naar Leipzig was gegaan, een ander was dan die terug was gekomen.

—    Maar Cora, je doet nu net of het mogelijk is iemand te verruilen. Je vader was toch geen pop.

—    Dit is vader niet ! hield het meisje vol. En als hij het al uiter-lijk is, innerlijk zéker niet. Dan is zijn innerlijk uit zijn wezen getreden en vervangen door een van minderwaardige kwaliteit.

—    Ónmogelijk, zei Waller) hoewel hij inwendig het meisje prees om haar scherpzinnigheid. Wat je nu veronderstelt, klinkt als een sprookje uit Duizend en Een Nacht en nog fabelachtiger. Een innerlijk is toch niet iets, dat je er uit neemt en verwisselt. Dat zou al een heel wonderlijke tooverij zijn.

—    Wie weet, wié weet eigenlijk wat kan en wat niét kan? hield het meisje halsstarrig vol.

Ik zie geen andere oplossing in dit geval. O, als ik maar wist......

—    Wat dan kind? vroeg moeder ongerust. Wat wou je weten?

—    Wel, waar mijn vader’s echt innerlijk is. Als ik......

—    Maar Cora, het is toch niet iets dat je per advertentie of met een detective kan opsporen. Kind, zet die vreemde gedachten toch uit je hoofd. Je maakt me bang.

—    Niets is onmogelijk! riep het meisje opgewonden. Wat verloren is gegaan, moet ook te zoeken en te vinden zijn. Wat is Uw oordeel, mijnheer Waller?

Frits Waller haalde de schouders op. Voor zoover het meisje over

36