Debora

tc staan in haar pogingen. Doe wat ge nuttig acht en laten de mannen zien oefenen en marchceren. Denk er vooral om, mij aanstonds bericht te zenden als er nieuws is.«

Jehu tikte hem even vertrouwelijk op den schouder en ging dan zijn tent binnen. Op een lage tafel lag een rol perkament. Die nam hij in de handen en ging er in lezen. Na een poosje zette hij zich neer en schoof een napje met boomsap voor zich. Hij nam een scherp gesneden houtje en begon te schrijven.

Op die rol en vele andere die reeds vol geschreven waren, schreef hij de geschiedenis van de Israëlieten, sinds hun komst in Kanaan.

Aan die geschiedenis was hij jaren geleden begonnen, doch hij had haar een lange poos onafgewerkt gelaten, toen hij en zijn volk gelukkig leefden in het stamgebied van Ruben. Sinds den overval van Eglon’s machtig heir echter had hij er den drang toe gevoeld, voor zijn nako* melingen op te schrijven wat er alzoo gebeurde. Daarom had hij, al zijn kostbaarheden te gering achtend om mede te nemen, de perkamentrollen niet vergeten en droeg hij ze met zich mee, waarheen hij met zijn leger toog.

Onderwijl hij in zijn gewichtig werk verdiept zat, was er groote beroering in het kamp. Lca had al veel vrouwen aangesproken en haar geraden den Jordaan over te steken, doen slechts weinigen daartoe bereid bevonden. Nu echter deed Absom de ronde en zijn stem klonk ernstig vers manend.

Hij wees de vrouwen er op dat eiken dag, elk uur Eglon met zijn machtig heir kon verschijnen en dat Ruben’s mannen te klein in aantal waren om haar allen voor gevangenschap en nog erger te behoeden.

Zoo gingen ze nu samen Lea en Absom, van tent tot tent, van groep tot groep. Eindelijk begonnen hun woorden ingang te vinden. Enkele vrouwen knikten ernstig en gingen dan haar tent binnen, om haar voorbereidselen te treffen.

Toen Lea dit zag, bezigde zij het als argument jegens anderen.