Debora

gehouden, vereenigden de aanvoerders zich met Jehu in diens tent en vierden daar feest met spijzen en drank. En verder werd in heel het kamp den dag gewijd aan dank en vreugde, omdat het den Heer behaagt dat zijn volk de vreugde van het leven zoowel als het verdriet waardeert.

De veroverde wapens werden verdeeld onder de strijd* bare mannen, welke daar niet genoegzaam van voorzien waren. Er waren ook duizenden pijlen, bij het voetvolk gevonden en Jehu kende daar des te meer waarde aan toe, wijl zijn mannen er schaarsch van voorzien waren. Dus deelde hij eiken strijder enkele toe en bewaarde de overige in zijn voorraadtent.

Vooral de veroverde strijdwagens trokken groote bes langstelling. Er waren tien van medegevoerd en alle vers keerden zij in staat van bruikbaarheid.

Onder Jehu’s mannen waren enkelen, die niet heel hun leven in eigen gebied hadden doorgebracht, doch andere landen hadden bezocht, tot zelfs Phoenicië en Syrië, ver in het noorden. Daar hadden ze de groote, beroemde werkplaatsen voor werktuigkunde bezocht en er eenige kennis opgedaan van samengestelde werktuigen.

Zij nu, bekeken de wagens met andere oogen dan hun makkers; ze zochten ijverig naar de wijze waarop zij waren vervaardigd. En binnen enkele dagen hadden ze bespeurd, hoe de messen die naar alle kanten uitstaken, door het bewegen van handvatten konden worden teruggeschoven, en hoe zij geheel konden worden losgemaakt en van de wagens genomen, om schoongemaakt en gescherpt te worden.

De jongste aanvoerders als Efraim vonden het wel de moeite waard naar de werktuigkundigen te kijken en hen te helpen. En, dit leerde hen hoe geducht het leger van Eglon moest zijn in een grooten veldslag, als het hon* derden dezer wagens op zijn vijand inzond.

In de bijeenkomsten der oudsten en aanvoerders, sprak Efraim veel over de vernuftig samengestelde strijdwagens 164    ^?