Debora

«God zou den man niet vergund hebben zich meerdere vrouwen te kiezen, zoo één hem voldoende ware.«

»Maar wij geven toch liefde voor liefde, ziel voor ziel. Zou ik mij dan kunnen kiezen een vrouw nevens Debora, terwijl ik haar met heel mijn hart liefheb en ik een nieuwe vrouw geen genegenheid zou kunnen toedragen?«

»Gij kunt — en ja — het zou zelfs wijs zijn. Want de tijdelijke omgang met uw bijwijf zou uw liefde voor de eerste vrouw schoon kunnen beproeven. En — gij zoudt deze laatste meer en beter waardeeren, als ge u niet dagelijks en steeds weer tot haar wendet.«

Samuel schudde zwijgend het hoofd en stond op.

»Ook ik ga mij voorbereiden tot den nachtel ij ken tocht. Vaarwel Jehu !«

»Vaarwel Samuel. Moge God u geleiden en ter over* winning voeren.«

De oude en de jonge man omarmden elkaar en scheidden dan.

Ook Josaphat had den Richter gegroet cn was met Samuel vertrokken.

»Ja, het is mij vergund nevens Debora een tweede vrouw te nemen cn, indien ik haar lief ging hebben, boven Debora te verheffen,« ving Samuel aan toen zij naast elkaar liepen. »Doch, de vrouw die eenmaal een man toebehoort en liefde voelt in haar komen voor een andere, mag zij dien dan óók volgen ?«

Josaphat keek hem onthutst aan.

»Ik weet wat gij zeggen wilt, Josaphat, ik weet het. En toch ....

En een man, wien de liefde ccner vrouw die reeds een ander toebehoort wordt aangeboden, moet die zich niet bitter ongelukkig voelen als hij haar ziet lijden onder zijn afwijzing ?«

«Geen eerbare joodsche vrouw zal zich vergunnen genegenheid te koesteren voor een anderen man dan haar meester. Geen edel joodsch man zal trachten de vrouw eens anders in verzoeking te brengen.«

143