Debora

beschouwd als een vlucht die hen althans het leven had doen behouden, na de aankomst der mannen van Gad kwam nieuwe hoop in hun harten. En die werd sterker cn vertrouwender, toen eenige dagen later wéér een kleine troep zich kwam voegen bij Jehu’s leger.

Ook kwamen er nu en dan enkele mannen den Jordaan over van uit Groot*Kanaan, daartoe aangespoord door de verhalen der vrouwen van Ruben. En zoo groeide Jehu’s legertje voortdurend aan, zij het dan niet met grootc getallen.

De jonge aanvoerders, Samuel, Izak, Absom, Efraim cn anderen zagen den moed bij de mannen opleven en zorgden er voor die gaande te houden en aan te wakke* ren. En naar het voorbeeld der heidensche volkeren, hielden zij nu geregeld oefeningen met hun jonge man* nen in snel marcheeren, het juiste mikken met pijl cn boog, en allerlei listen die in den krijg te stade komen.

Soms streden eenige afdeelingen, aangevoerd door dc jonge bevelhebbers, tegen elkaar. Dan renden zij op cl* kaar in en worstelden in schijn om de overwinning. Of wel, de eene partij veinsde te vluchten om zich door de andere te laten achtervolgen en hield dan plotseling stand, waardoor de achtervolgers onverwacht op sterken tegen* stand stuitten en de worsteling verloren.

Vooral Izak en Absom waren dc eerste dagen vol geest bij de oefeningen. De laatste hoopte in stilte, dat Jehu hem het feitelijk opperbevel over alle vereenigde troepen zou opdragen, en trachtte daarom in ijver uit te blinken. Jehu zag dit wel en uitte daarover zijn tevredenheid, doch hij maakte geen haast met het aanstellen van een opperbevelhebber. Hij was nu dagelijks samen metjosa* pnat en Simon ben Joram en zij drieën oefenden door hun wijzen praat en verstandige opmerkingen zooveel zedelijken invloed uit op heel het leger, dat de mannen hen als een Raad der Oudsten beschouwden en als zoo* danig achting toedroegen. En krachtens dit overwicht wisten zij voortdurenn het vuur der jonge aanvoerders,