De gezellige staking

drage, van „moeder ga voor je kindje staan”. Ze gluurde van onder haar neergeslagen oogwimpers tot hem op.

—    ’t Is een reuze-leukerd, zei Joop droog. Kan-ie ook voordragen van „kindje ga voor je grootmoeder staan” en „grootvader ga op je kop staan” ? Een gezellige vent, in een woord gezegd.

—    Vin-je niet ?

—    Een grappenmaker is-ie, een rasechte komiek. Eentje om je ziek te laten lachen.

—    Hoe weit jij dat soo goed ? gichelde ze.

—    Hoe zou ik het niet weten? Wie van ons kent hem nou niet. Een gladjanus van de bovenste plank en een reuzenkansjongen. Geen meisje kan-ie met rust laten en die hem eenmaal kennen, verlangen steeds meer van hem, spotte hij onbarmhartig. Neem je maar voor hem in acht — of ben je al stapel op hem. ’t Is me een beeldstormer op gebied van liefde, hoor. En precies als degroote hanzen uit de keuken-romans. Als-ie het hart heeft gebroken en de onschuldige maagd verleid heeft, heeft zij het nakijken aan hem.

En een pièrewaaier — nou! besloot hij bewonderend.

—    En eirst scholdt je hem een broekie.

—    Ik ? ’t Zou me niet in hel hoofd opkomen. Hij een broekie, verbeeld je. De kerel is geloof ik al in de twintig en nog zoo bleu tegenover een vrouw als ’n juffershondje tegen een kater. Als-ie een karweitje moet doen waar een vrouw alleen thuis is, valt-ie van de eene appelflauwte in de andere zenuwangst. Ik zou je wat staaltjes van ’m kunnen vertellen.

— Vooruit dan!

— Een anderen avond. Maar wat hadt jij van ’m ? Ben je smoor op ’m ? Een doodfatsoenlijke jongen hoor — net iets voor jou. En spaarzaam! Hij geeft z’n heele weekloon aan

61