De gezellige staking

four mensche die segge four hoarlui recht op te komme.

—    Wat wil jij dan, in vredesnaam? Moeten we de lui die den boel bederven ’s avonds mee naar Kras nemen om onder een cognakkie hen over te halen er mee uit te scheiden ? Of moeten we hen afkoopen — of op onze knieën smeeken het werk neer te flikkeren?

—    Jai spot ’r mei, ’k snap ’t niet. ’t Binne toch ouk mensche. Se sain ouk dour ’n möer in de wereld gekomme — en se hebbe sou goed 'n waif en kouters as ik en andere.

—    Dondert niet — zijn allemaal geen redenen om te onderkruipen als je kameraden willen honger lijden, om verbetering van toestanden te krijgen. Vrouw en kinderen hebben kan niet goedpraten, dat je laag en gemeen handelt.

—    Moar niks in de weireld proat goed; — dat-te se d’r moarsouop los sloan enmourde. Die scheile-Kou — flikkert

’r soumoar eintje noar beneide. Mensche met mekoar____

misschien hebbe ze een poar doage geleije nog met mekoar gewerkt____

—    Zeg Smikkel — je doet verdomd raar — voor een staker. Ik zou haast denken dat je ook wat van plan bent en dat je nou maar vast bedisselt hoe je wilt behandeld worden, als we je snorren. Wees voorzichtig man — spreek zóó niet tegen een ander en heelemaal niet op vergadering — want er zijn heethoofden onder....

—    Ik...? Wat bedoel je? Ik wou moar segge — as je met mekoar in ’t werk bint — bin je kammeroade — eit

je mekoars broud____Heb je mekoar noudig — boufe —

je steunt op mekoar — de ein verloat s’n aige op den ander. En nou----

—    Waarom tippel je zoo hard? — viel Jozeph hem in de rede. En — je woont immers in de „pijp."

37