De gezellige staking

maar aan mijn jassie vast. Ik heb je niet zonder reden bij me genomen, Enfin — troostte hij opgeruimd — ’t is nu nog maar om een paar minuutjes te doen. Althans, als ze op tijd komen, voegde hij er twijfelend aan toe.

—    As — ze .... ?

Joseph kon niet verhinderen dat een ironisch lachje, zijn gezicht omgleed.

—    Kom ’r maar voor uit Heintje — als ’t aan jou zelf moest liggen, dan zou je nu niet hier loopen te verkleumen. Dan lag je misschien een moddergoot uit te baggeren of....

—    Morri-e da-en ! Morri-e!

Twee jongelui bleven plotseling voor hen stilstaan. Een paar jonge stakers in manchester broek en fantazie-col-bertje; de groote pet schuin op het hoofd.

—    Jelui bint moui op je taid, zei Hein dankbaar.

—    't Sal uitkomme —hebbe ons de beroerte geloupe. We komme net uit de Indische buurt — binne-me mit de „knokploeg” mei geweist.

—    Nieuws? vroeg Jozephlachende, omdat Hein’sgezicht betrok toen de jonge man sprak van de knokploeg.

—    Nieuws? Wat je nieuws noemt. Hooglandt het twoalf kaste in de Vlinderstraot — doar woare drie mafferts beisig.

.— Waren ? Dus ze zijn d’r mee uitgescheiden.

—    ’t Most wel — grinnikte de jonge man, eintje most noar ’t gasthuis. Skeile-Kou het ’m fan de eirste ferdieping afge-loaserd. De andere hebbe den schrik te pakke four fan-doag — en de opperlui hebbe geroepe datte ze nou weite hoe ze ze moste behandele. Jammer dat 'r pelisie op afkwam .... Skeile Kou is gesnord.

—    Verdomme....

—    En Doan Kropsloa. De andere hebbe ’m gesmeird toen ’t meinens werd.

35