De gezellige staking

—    Weg met de mafferts!

—    Stoa-oa-oake!

—    Stake! Weg mit de ferroajers.

De woede steeg allengs meer — de branding van men-schelijke opgewondenheid schuimde hoog op.

Pang!

—    Mannen! gilde de voorzitter met een rauwe stem die eiken menschelijken klank miste, moeten — we dan maar — zeggen — dat — bij acclamatie — besloten is — het werk — neer te — leg—gen ?

—    Joa — joa — — Stoake!

—    Stoa-oa-oake!

—    Weg met de mafferts---weg met de mederne--.

Stoake!

Een kerel sprong op een stoel, in het midden der zaal, rood van geestdrift. Hij zette beide handen aan den mond — en ving aan, met schelle stem :

Op socialisten sluit de rijen Het rooie vaandel volgen wij ....

Na de eerste woorden, zongen zij die bij hem stonden, reeds mee, den meest geliefden strijdmarsch, waarin dichter en componist heel het begeeren, het nameloos verlangen hadden gelegd, van millioenen verdrukten, van millioenen zwoegers. En — na den tweeden regel was het lied algemeen en zongen allen die geschreeuwd en die gejouwd hadden, die op staking hadden gehoopt en die ervoor waren teruggedeinsd --. Ouderen en jongeren, mannen met ongeschoren

gezichten en petten op — en imitatie-f atjes met kleurige dassen om en manchetten aan, allen zongen met warme stemmen, terwijl de gezichten gloeiden van geestdrift:

Al aardsch geluk, al zonnepracht,

Al geesteslicht, al wetensmacht____

29