De gezellige staking

moake me het publiek teige ons en dan hebbe me de peblieke opinie teige en dat is erger dan drie doage kourts.

—    Doar skaite we op____

—    Joa — moar niet heusch. Fan het publiek mot de sympathie en de steun komme — weite jelui dat wel ? Ik four main, ik kan niet leife sonder te freite en ’t waif en de kouters nog minder. Dachte jelui fan wel. En — al kenne me ’t nou twei, drie weike uitsinge — hebbe we het dan ge-wonne ? De boase houe ’t wel honderd weike uit — en nog langer. Hebbe wai een gulde — hoarlui hebt’r wel faiftig.

Dan wordt ’r ook nog gesaid, datte’r soufeil stoakinge gewonne worre. Moar — dat is gein grond doar je op kan bouwe — want alle stoakinge binne niet einder. En — fan die honderde stoakinge die doagelijks om een wissewassie worre op touw gezet en toesjoer ferloure worre — doarfan heb ik Smul, of de fourzitter of een fan de andere four-standers, nog nouit een wourd houre reppe.

—    Maak ’t kort Smikkel.

—    Schai nou moar uit — christelijke sammeloar!

Van achter af, waar Smikkel volkomen onhoorbaar was,

drong ongerust bewegen naar voren. Mannen sprongen op stoelen en noodigden Smikkel in ontaalkundige bewoordingen uit, zijn redenaars-pogingen op te geven.

Pang! Weer viel de hamer en verdreef opnieuw voor een oogenblik het rumoer en gejouw.

—    Ik zal ’t kort moake, omdat jelie een mensch niet gunne dat-i op s’n gemak s’n gedachte uitspreikt. ’t Heit toch allemoal, wat ik seg, loariekoek — omdat ik het seg en omdat ik nou einmoal in den reuk stoa, dat ik christelijk bin.

Ik bin christelijk — doar kom ik four uit en toch bin

ik niet in de christelijke orgeniesoasie moar in deise____