De gezellige staking

—    Me hebbe je niet noodig man! schreeuwde een opgeschoten kwibus.

—    Hou je smoel — oap van een jonge — je mot nog fan me leire. Kan je wel al ’n bout vasthoue — goui dien stinkstok uit je bek. Ik heb 't teige de manne van huishoudens. Colijn het ’t doareife al gesegd — ik hoef ’t niet nog ’s te segge. Hebbe me wel cente? Is d’r een kas?

Pang. De voorzitter stond op.

—    Maak het kort, Smikkel----Zeg waar je op aan wil.

—    Dat sal ik.

As ’t stoake mot sain — dan stoak ik mei____me sain

kammeroade met mekoar. Ik zal me d’r ouk wel een poar weike dourhein sukkele. Moar — nou froag ik jelie — as die poar weike fourbai sain en me road is ten end en me kracht is uitgeput. Wat mot ik dan beginne?

—    Froag je dat, nog riep een zware stem doar stoane me ommers allemoal an blout.

—    Sou is het net. Blout stoan we d’r allemoal an — moar nou is ’t de groute froag, of een ander zich dat nou net sou erg oantrekt, as ik dat doe. En doarom kom ik hier four de heile fergoadering ronduit segge dat — asse jelui blaife dourdraife en noa een poar weike is het nog steids hommeles.... en d’r komt gein duit uitkeiring of niet noemenswoard, dan mot me kammeroadschappelijk-heid ’t aflegge teige me verplichting four me gesin.

Nu joelde het uit alle hoeken op en trok een wervelwind van ergernis en verontwaardiging door de zaal.

—    As je godzalme----het hart hét----

—    Keirel — let op je wourde, waarschuwde Smul rood van drift.

—    We versuipe 'm____

—    Wil jai den maffert speile — stuk sagerijn----

De gezellige staking. 2

17