De gezellige staking

—    Doar weit jai niks fan.... snotneus!

—    Leen me je zakdoek. Welnu — ik weet er minstens zooveel van als de lui die maar schreeuwen van staken, staken, zonder ook maar even te bedenken dat voor een staking meer noodig is, dan louter wat geschreeuw. Hebben we soms een steunkas, om uitkeeringen te doen? Of — zijn we misschien in staat geweest om ieder voor zich genoeg over te leggen — om het een tijdje uit te zingen? Nee — immers!

—    Moaling an die kasse....

—    Maling aan de kassen — maar toch geen maling aan

de centen. Want daarvan moeten wij net zoogoed bestaan als alle andere____

—    Maak het kort Colijn — je dwaalt af.

—    Loat-ie moar stoppe — me kenne ze smoesies al.

—    ’t Is een medérne kakkerlak.

Die zet sloeg er in. De jongelui op de voorste rijen namen de uitdrukking over en herhaalden haar juichend in koor.

—    Kakkerlak — medérne kakkerlak!

—    En of ik nou modern denk of vrij — wat doet dat er toe? Ben ik daarom niet net zoogoed werkman als jelie? Moet ik soms ook niet voor mijn hap eten werken en moet ik op zaterdag ook niet mijn hand ophouden? En — als er gestaakt moet worden — ben ik er toch zeker ook bij. Maar daarom — wil ik ook mijn oordeel zeggen, zoogoed als een ander.

—    Dat heb je gedoan — hoepel nou moar op!

—    Laat ’m uitspreke____

— Joag ’m het podium af. Motte me nog____

—    Colijn — ben je uitgesproken?

—    Nog een paar woorden. Jelui dringt op staking aan — dat is duidelijk te zien. En — ik zie wel, ze zal niet te

13