De gezellige staking

hoorders maakten zich al gereed om hem blij en dankbaar toe te juichen — als hij gesproken zou hebben zooals van hem te verwachten was.

—    Kammeroade — de fourzitter hier — froagt of we nog fier joar — of we nog feirtig joar motte dourbrenge — met froage — met beidele om een poar cente per uur meir. — Nei — ferdomme — nei seg ik jelui. Gein fier doage en gein dag meir.

Hebbe jelui stomme hersene dan nog niet begreipe — datte de boase ons an ’t laintje houe. Dat ze ons beitneime fan weik op weik — toesjoer de parletan!

Wat — hebbe me hier aigenlijk te soanikke. Geklest is d’r nou al genogt — dat motte me ferders an de waife overloate. Kletse is four de waife. Wailui komme hier four een doel. En nou froag ik jelui allein, salie we ons nog langer loate beloasere in hun kemissiefergoaderinge of salie jelui me road opfollege en den radicoale weg neime van de directe aksie.

Manne — ik seg — loate we 't klassineire stoake — en ’t werk ouk. D’r zit niks anders op. Goedschiks kraige me niks. In de loatste kemissiefergadering hebbe de boase ons soufeul as te home gegeife, dat se hun loatste wourd hebbe gesegd en datte se oufer onze fourstelle salie noadenke — souwat teige kerstmis oufer een joar. Doarop hebbe wai-lie nou nog een antwourd te geife. En — motte we hoarlui nou segge — joa boas — asseblieft boas?

—    Nei — ferdourie!

—    Sto-a-o-ake!

—    Loate ze verrekke met d’r lui kemissie----!

—    Stoake! Stoake, stoake!

—    Juist — dat is soufeul as ik ouk wou segge. We kanne moar ein antwourd geife — en dat is — dat we fan morgen-

9