stak je temet de mourd fan de kou. De leie leike wel an mekoar gemetseld en as je d’r ein eife in je pout hield — sat-ie metein fast. ’t Frour bar____
In de goute lag een korst ais — tien duim dik. Elke stap die je dei — glei-je uit — ’t was gein doen.
— Ik had ’m de pest loate kraige mit-se laie____!
— Joa — sou kletse ze nou. Moar toen — ’t werk most fourt — de kap most die weik kloar — anders kreig-ie gein cente. — Ik was doende — de onderste raie te spaikere an den fourkant — en om de hoek in de stroat — stond
ouwe Jan op ’n staigertje____Dat schild was temet kloar —
nog twei raie en de stroumloag. Nou — op ’n ougenblik —
mein ik wat te houre — moar ik dacht — dat is Jan niet____
As die schreiuwt — twaifel je niet — die froagt direkt — noar je catechis .... En-ie had nog laie sat — wat most-ie meir----
Moar — ik hour nog ’s wat — ik denk ben jai ’t of is
’t je geist — wat doen je kreunderig____En ik loup den laist
om — foetje four foetje — want as je seinuwachtig dei — was je sou weg en ik kom om den hoek — doar hing-ie me half oufer de boeiïng. Een sukkelig gezicht — want-ie was nog sou kwiek as ’n oap — en-ie had s’n aige met gemak kenne optrekke....
— Hoe kwam-ie dan — zoo te hange.... ?
— Weit ik ’t? Misgestapt fan. se staigertje — of uitge-gleije — 't was sou verrekt glad.... En ik fort — noa ’m toe — moar ’t was sou'n lainboan — tien kaste an-blok .... En ik roep — Jan houfast — Jan — haisch je op — hai had ’t makkelijk gekend — doar en bin ik al.... En doar had — die fent me ’n gesicht — ein en al angst — en-ie kreunde as ’n kind.... Keis — Keis....! En ik fort — moar ik dorst niet hoastig — want je lag sou beneije — en ik snapte — niet — 110