De gezellige staking

zijn maats en had het hem maar weinig moeite gekost een tiental mannetjes te vinden om 's nachts de karweien op te gaan en daar te vernielen, wat overdag door „mafferts" was gemaakt.

—    Is d'r fan nacht wat lous ? vroeg Daan, naar Willem wijzend.

—    Weit ik — ? grauwde Ko- ’t Sain god sal me eiuwig nog al wat keirels — goan an den hoal as se een helm sien. Mot je noudig ’s nachts mei uit.

—    Sain ploeg? Je bent mal.

—    Bedoel ik niet — bromde Ko onlogisch, maar dat rot-stel fan een dagploeg. Ferdeil jai se nou moar in secties en halfe secties en ondersecties. As d’r wat an de hand is, loate se de secties en weit ik wat de pest kraige, — en smeire s’m as de godferdomme.

—    As je main, stoof Daan verontwaardigd op — jai bint

toch seiker éin fan de eirsten geweist — die d’r straks tus-schen uitstouf____

—    Sou — ik ferdom je om altaid in den lik te sitte — loat nou ’s een ander sien — wat ’t doar four goajes is. De eirste keir is ’t preffetief en de tweide keir is ’t ouk preffetief — moar se houe je metein. ’k Sag se net soulief allemoal ’t loa-serus kraige.

—    Wat leg je toch eiuwig te sou .... Fa-morrege wist je fan

niks en had je de meiste dain____

—    Dain is goed — moar met mekoar ouferdag dain moake en 's nachts werreke....

—    Niks fan an.

—    Leg nou niet te loasere — d’r wordt 's nachts geschrouid. En weit je dour wie ? Dour je aige lui — dour slampampers die ouferdag misschien den groutste bek opsette.

—    As ik godgloeiend godsalme eiuwig____

105