Om de macht

als ze in een verpleging wordt opgenomen, trek je er dan niets van aan.

Een kwartier later waren ze op weg naar het dichtst bijzijnd gasthuis. Toen Gertrud werd weggeroepen, bleef hij rustig wachten.

Na een half uur werd hij bij de directrice geroepen, die hem zei dat hij in den avond eerst het resultaat van het onderzoek kon gewaar worden. Het meisje zou waarschijnlijk meteen moeten blijven, doch dan moest voor veertien dagen verplegingskosten vooruit worden betaald. Max stelde zich daar goed voor en bedong in dat geval dat ze in de middelste klasse zou worden verpleegd. Nu hij toch eenmaal een post zou hebben te verantwoorden, die buiten zijn gewone onkosten lag, kwam het er op een paar tientjes méér niet aan, vond hij. En, zoo-als Coen Haller altijd zei, hij had immers millioenen achter zich, men-schen en guldens.

Hij was nauwelijks gereed met het voorloopig rapport over de conferentie van dien ochtend, toen hij bezoek kreeg van de bestuurders eener organisatie, die groote contributie-schuld had bij het Internationaal Verbond. Van al de hem opgedragen werkzaamheden, achtte hij het aanmanen tot betalen de belangrijkste. Zelf correct in geldzaken, in zijn particulier leven, begreep hij niet hoe bonden en vereenigingen zich bij het Verbond konden aansluiten, zonder op tijd aan hun geldelijke verplichtingen te voldoen. De financieele maandstaten en het jaarverslag van het Internationaal Vakverbond bestudeerde hij dan ook in den regel met dien ernst en die accuratesse, welke hem voor het doorwerken van politieke en economische geschriften ontbraken. En hoewel hij zich nog nooit in het vraagstuk had verdiept, wélke redenen en belangen de landelijke vakcentrales en andere organisaties konden hebben, zich internationaal te vereenigen, tegen een bepaalde geldelijke bijdrage per kwartaal, kon hij voor wanbetalen nooit een verontschuldiging vinden of aanvaarden. Wanneer het gold, niet- of slechte betalers tot het storten hunner contributie te nopen, wendde hij heel zijn energie en vindingrijkheid aan. Tegenover zichzelf vond hij genoeg redenen en verontschuldigingen voor dien ijver, in de overweging dat, als slechte betaling regel werd, hij er op den duur zelf onder te lijden zou hebben, door ongeregeld ontvangen van zijn salaris en vermindering of inkrimping van kosten, gedurende zijn prettige reisjes.

Zijn bezoekers hadden uittreksels van hun staten meegebracht, om aan te toonen dat ze niet slechts onmachtig waren om het vervallen kwartaal te voldoen, maar zelfs recht hadden op restitutie van een deel der gestorte gelden in vorige kwartalen. Deze argumenten prikkelden hem tot dubbelen ijver, op grond van zijn kennis der financieele verslagen èn, wijl hij terugbetaling van eenmaal gestort geld nog meer afkeurde, dan wanbetaling. Hij was echter, door zijn eigen bestuur en

34