den weg is ingeslagen, dien de romantiek hem gewezen heeft, is niet makkelijk geneigd te gelooven dat hij dwaalt.
Zoo lang achtereen had Max haar nog nooit hooren spreken. Zelfs Coen scheen er niet aan gewoon te zijn, doch deed niets dan in onbe-grijpen het hoofd schudden.
— Als je het mij vraagt, geloof ik dat van ons tweeën jij de persoon bent, die op het oogenblik door romantiek bevangen bent. Je maakt er nu al een tragedie van.
— Vind je? Nu, dan hoop ik dat ik geen gelijk krijg. Maar, als je werkelijk hier bent gekomen om raad te vragen, probeer dan de zaak schriftelijk af te doen. Probeer op reis te gaan, zonder dat meisje vooraf te zien. Als je tenminste niet al tè ver heen bent, voegde ze er, half glimlachend aan toe. Wat jou, Coen?
— Och, hij is gek.
Molly holde onder een uitdagenden kreet de tuinkamer binnen.