Om de macht

opvat. Waarom zit je me zoo dood aan te kijken? Hèb je er misschien al tabak van?

Max glimlachte en schudde het hoofd.

—    Schei maar uit, hij komt vast over héél iets anders praten, viel Mary nu in. Ik wed dat ie met een extra trein is gekomen en ons groot nieuws heeft te vertellen, schertste ze.

—    Och wat, groot nieuws, weerde Coen af. D’r moet natuurlijk weer eens een cent per man en per week méér geschokt worden, dat is zoowat het grootste nieuws dat ze altijd hebben èn hun voornaamste politiek, niet Max? Of had je werkelijk wat? Nou ik je goed aankijk komt het me voor dat je probeert ernstig te kijken. Is dat het nieuwste voorschrift, of komt het door de Berliner lucht? Man, sla dan hier voor een paar dagen je bivak op.

—    Ik zou wel willen, maar dat zou toch te lastig voor me zijn, zoo ver uit de buurt. Hoe jij het voor elkaar brengt, hier op de hoogte te blijven van dingen die in Berlijn gebeuren en waarover je schrijft, is me altijd een raadsel geweest.

—    Dat is gemakkelijk opgelost. Af en toe ga ik naar de stad, maar verder krijg ik alle bladen en tijdschriften, die ik noodig heb, toegezonden. Wat ik er dan in vind dat me geschikt voor Holland toeschijnt, vertaal ik. Enfin, blijf zoolang je kan, dan kunnen we weer eens een lolligen boom opzetten.

—    Gisteravond had ik anders bijna een aanval van sentimentaliteit te pakken, bekende Max, gedwongen glimlachend.

—    Jij sentimenteel? riep Mary, spottend. Enfin het is nogal gauw over gewaaid, merk ik.

Max stond op en liep naar den wand, om een houtsnee te bekijken.

—    Daar ben ik nu juist niet heelemaal zeker van, zei hij dan.

—    Coen, ik geloof bepaald dat ie het meent. Hij is ernstig. Wie had dat ooit van hem gedacht?

—    Zeker een dofslag in de kas van de trust gedaan, bromde Coen. Trek je er maar niets van aan, daar maken ze toch geen werk van. Allemaal proletariërs onder mekaar, moet je denken. Als dat het niet is, dan ben je verliefd.

—    Verliefd, ik?

Max haalde met minachtend gebaar de schouders op.

—    Ik geloof toch niet dat Coen het zoo verkeerd inziet. Zooals jij nu kijkt, heb ik het alleen mannen zien doen, die ze op de hielen zitten, óf die verliefd zijn.

—    Maak geen gekheid. Hoè kijk ik dan?

Mary schaterde het uit, waarop Max zijn pijp stopte en ging zitten. Hij vertelde achtereen een paar nieuwtjes uit Holland, waarnaar Mary met spottend hoofdschudden luisterde. Toen hij dacht genoeg gezegd