Trouwen

TROUWEN. 7

schoof hij de overgordijnen ter zijde ; zijn

blik dwaalde naar buiten...... de straat

langs......

Langzaam daalde ’t avonddonker over

de stad...... gelijdelijk haar als omvattend

in een vasten, machtigen greep. In een greep van vrede-brengende duisternis en nachte-rust. Een nachte-rust, die het eerst en meest beslist haar invloed doet gevoelen in de stille, voorstad gelijkende, buitenwijken.

Straks nog — een uur geleden, bewoog zich een doorgaande stroom van wandelaars door de straat...... nu met het val

len van den avond was dat langzaam aan geminderd. De stroom werd eerst bij wijlen onderbroken — dan kwamen er groote

gapingen in...... tot hij vervloeide tot

clubjes van drie en van vier......

Langzaam-aan werden ook de clubjes