Trouwen

trouwen. 71

zonder iets van zich te laten hooren. Dus, schreef hij haar een briefje; hij moest voor zaken op reis en moest ook nog \eel beredderen in verband met hun aanstaand huwelijk.

Dien dag ging hij naar buiten — spoorde hij naar Bussum. Het stadje vermeed hij, om in de bosschen te dwalen.

Uren verstreken zonder dat hij ontspanning vond. Het doorcenkweelen en tierelieren van allerhande vogels, klok-klinkend als de zangoefening van een groote klasse kleine kinderen, vermoeide zijn bonzend hoofd eerder, dan dat het er door werd gestreeld. De onbezorgde zangertjes konden de nadreuning van den zwaren slag toch niet bannen uit zijn hersenen. Ten einde, viel hij geestelijk uitgeput op een schaduwplekje neer — waar hij bleef liggen suffen en soezen tot laat in den namiddag.