Trouwen

TROUWEN. 119

ribben en ze fluisterden dat de liefde die luie Roos heelemaal had gemetamorpho-seerd. De prozaïsche Jetty beweerde, dat ze van moeder het recept ging leeren van Simon’s lievelingskostje, doch dat ging de lyrisch aangelegde Selly aan het hart en van den weeromslag fluisterde ze een liefdesonnet van Kloos, haar liefste en het eenige wat ze uit het hoofd kende.

Later kwam Rosa weer. Quasi luchtig vroeg Simon, of ze een beetje bij hem aan het raam kwam zitten. Ja —■ zei ze — en ze vroeg de tweelingen, ook te komen aanzitten met een handwerkje, of zoo; dat was gezelliger. Ze moest nog een kleinigheid doen aan het borduursel van haar tafelloopertje, dan was het af. Ongenood hadden de meisjes toch wel gebleven ; die waren nóóit uit Simon’s nabijheid te verdrijven.