Casa Bianca

„Gommenikkie, wat is Ant genaakbaar,” fluisterde Loe.

„Oom Wim kan alles van haar gedaan krijgen, zei Jo vol trots. „Trouwens, van iedereen hè?”

„Nou jongens, we gaan naar het terrein om onze opmetingen te doen,” zei oom. „Rob, wijs me het plekske grond waar je kazemat op gezet moet worden.”

„Kijk oom, wij dachten, hier aan ’t einde van den tuin, daar staat ie flink beschut, vindt U niet?”

„Ja, dat lijkt me een best plekje, nu eens kijken, hoeveel ruimte de tent in beslag neemt.”

Oom had warempel z’n duimstok meegenomen en nu gingen ze aan het opmeten en het bleek, dat er een flinke tent geplaatst kon worden.

Alles werd nu goed besproken en oom stelde voor Maandag na vieren met het werk te beginnen.

„In een paar avonden hebben we de boel kant en klaar en dan ben ik van plan de tent aan den buitenkant met een fraai schilderstuk te versieren.”

„O, eenig, oom! riep Rob en de anderen stemden van harte in.

„Wat schildert U erop? Toe, zeg ’t maar,” vroeg Jo.

„Dat zul jé wel zien, nieuwsgierige Aag,” plaagde oom. „En nu, jongens zullen we dezen sclioonen avond besluiten met een kwartier bok-

38