Wending

86

niet aan jou gedacht. Vooruit, m'n kind, we gaan terug, we moeten dansen voor het goede doel!"

Hij trok haar mee door het mulle zand, schoon hij honderdmaal liever langs de zee geloopen had en ernstig met haar gepraat, dan nu terug te gaan naar het rumoer van de in danszaal herschapen Cabaret-zaal.

„Een kwartje voor een dans, m'sieurs, dames!” foeterde door een megafoon Tom door de zaal. „Een slow-Trott!"

„Daar waag ik me aan!" lachte Egon Peltz en hij offerde gedwee z'n twee kwartjes en trok Titia mee tusschen de dansende paren.

„Waar heb je gezeten?" riep Wim, die met Eef in zijn arm voorbijschoof naar Titia, „Ik heb je be-speecht, maar je was er niet,"

„Het gevonden kind!" hoonde Chita en haar cavalier, Henk van Tiele, gichelde:

„Professor Peltz heeft dienst gedaan als strand-Schupo!"

Allen riepen ze wat en Titia liet de plagerijtjes rustig over haar hoofd gaan.

Het was reeds ver na middernacht toen joelend, en zingend een heele troep jongelui Kurt Fischer en z'n Friedel naar huis begeleidden.

„Ga mee, Titia!" riep Eef, die, aangestoken door den algemeenen jool aan geen naar huis gaan dacht, schoon ze 's morgens vroeg weer op het appèl moest zijn.

..Geen zin,” zei Titia en ze liet den hielen uitge