74
volgden goedkeurend Chita, die met Tom aan haar zij door de zaal ging.
„Wat zag ze er weer beeldig uit, zijn meisje," dacht hij in verteedering. „Het zou wel niet lang duren of...
Hij werd in zijn gedachtengang gestoord door een hevig applaus, dat overging in een ware ovatie, toen de beide artisten op het podium verschenen in de plunje waarin men hen iederen dag kon bewonderen.
De kellners, die nog aan het bedienen waren, keken even hulpeloos rond en reeds werd er van alle kanten om stilte geroepen.
Maar Egon Peltz, z'n kostbaar instrument op het klavier leggend, protesteerde:
„Neen, neen, dat is niet in het belang van de zaak. Wacht even, we helpen wel,"
En Kurt met zich meetrekkend sprong hij van het podium en de lachende kasteleinsvrouw een juist door haar klaar gemaakt blad met koppen thee en koffie uit de handen nemend, baande hij zich een weg tusschen de tafeltjes, roepend:
„Wie heeft koffie, en wie heeft thee besteld?"
Achter hem kwam Kurt met een blad vol bier en limonade.
Het publiek was opgetogen over dezen origineelen inval en ieder wenschte bediend te worden door de groote artisten.
„U mag betalen wat u wil, hoe meer hoe liever!" noodde Egon, „De Groene Waard krijgt een beetje